Wiele zwierząt straciło życie albo zdrowie, zanim autor ukończył tę powieść.

Rok z życia gronostaja.
Nie będzie romantycznych uniesień.
Będzie krew, okrucieństwo i walka o przetrwanie.
I trochę czarnego humoru...

W roli głównej:
Maks - młody gronostaj, wykwalifikowany zabójca

W pozostałych rolach:
Stan - wróbel, bardzo ostrożny facet, wraz z żoną i dalszą rodziną
Brian i Ray - wrony, dwaj bracia, niezłe bandziory
Wald - jeż, wieczny optymista
Catherine - sowa, mroczny łowca
Donna - króliczka, łatwowierna panienka
Księżna, Miranda i Angela - świnie (jak to świnie)

Oraz:
Myszy, kos, ludzie, koty i inni.

[cytat]
Maks patrzył jak wróbel Stan, jego żona Jean, no i szwagier Morris z rezygnacją dziobali jakieś okruszyny, leżące pod śmietnikiem. Co chwila któreś z nich łapało coś w dzióbek - tylko po to, by to wypluć. Nie było jedzenia.
Nadeszły ciężkie czasy. Zimno jak cholera. Maks w myślach obliczał odległość dzielącą go od Morrisa. Musiał wziąć pod uwagę element zaskoczenia, opór zziębniętych mięśni i nieunikniony spadek koncentracji, zawsze występujący po długiej głodówce. Przy właściwym odbiciu, Morris by nawet nie wiedział, co mu się przytrafiło.

Pomysłowa i szokująca, wypełniona czarnym humorem, a zarazem okrutnie szczera powieść to pierwsza książka Chipsa Hardy'ego - uznanego brytyjskiego dramaturga, producenta i scenarzysty telewizyjnego i teatralnego, laureata prestiżowej British Comedy Award.